Każde zdjęcie w aktywnej kolekcji reprezentowane jest przez miniaturkę w widoku stołu podświetlanego. W pliku na dysku darktable utrzymuje cache ostatnio używanych miniaturek i ładuje je przy starcie. Rozmiar pamięci podręcznej może być określony w zakładce cpu / gpu / pamięć w oknie preferencji (p. Sekcja 8.8, „CPU / GPU / pamięć”).
Miniatury są tworzone w momencie pierwszego importu zdjęcia, po jego modyfikacji w ciemni lub podczas otwierania „starego” pliku, którego miniatura nie jest już dostępna.
Kiedy darktable importuje zdjęcie po raz pierwszy, miniatura zdjęcia może zostać stworzona z dwóch źródeł. darktable może albo wyekstrahować miniaturę z obrazu wejściowego – większość plików raw zawiera takie miniatury, wygenerowane przez aparat – albo stworzyć ją samodzielnie, korzystając z ustawień domyślnych. Możesz określić metodę tworzenia miniatur w zakładce stołu podświetlanego preferencjach interfejsu (p. Sekcja 8.3, „Stół podświetlany”).
Wydobycie osadzonej miniaturki z obrazu wejściowego jest bardzo szybkie. Miniaturki te zostały jednak wygenerowane przez konwerter raw z aparatu i nie odzwierciedlają programowego „widzenia” danego zdjęcia. Różnicę można zobaczyć, otwierając zdjęcie w trybie ciemni, kiedy to darktable podmienia osadzoną miniaturkę na stworzoną samodzielnie.
Po imporcie nowej rolki filmu darktable, jeśli trzeba, generuje miniaturki każdego nowego zdjęcia. W przypadku dużych zestawów
zdjęć opóźnia to nawigację w widoku stołu podświetlanego, ponieważ każdy nowy ruch może wymagać dogenerowania miniaturki.
Dlatego tez lepszym wyjściem może okazać się zatrzymanie darktable i uruchomienie darktable-generate-cache, który wszystkie miniaturki wygeneruje w jednym kroku. Więcej informacji dostarczy Sekcja 1.1.3, „Polecenie darktable-generate-cache”.
Ponieważ pamięć miniaturek jest z góry ograniczona, może się przepełnić. Jeśli dodane wtedy zostają nowe miniaturki, stare będą musiały zostać usunięte. darktable trzyma jednak wszystkie miniaturki na dysku, jesli odpowiednia opcja została zaznaczona w zakładce cpu / gpu / pamięć w oknie preferencji (p. Sekcja 8.8, „CPU / GPU / pamięć”). Dostęp do tak zapisanych miniaturek jest wolniejszy, niż do tych na dysku, ale wciąż szybszy, niż tworzenie miniaturek od nowa. Rozmiar dyskowej pamięci podręcznej jest ograniczony tylko wielkością nośnika.
Minaturki nigdy nie są kasowane z pamięci dyskowej. Jeśli chcesz to zrobić, możesz zrobić to ręcznie, usuwając rekursywnie
wszystkie zdjęcia w folderze $HOME/.cache/darktable/mipmaps-xyz.d, gdzie xyz oznacza alfanumeryczny identyfikator pamięci podręcznej. Po wykonaniu tej czynności możesz albo kazać darktable odbudowywać
miniaturki w razie potrzeby, albo zrobić to od razu przy pomocy darktable-generate-cache.
Jeśli nie aktywujesz zapisu na dysk i wybierzesz zbyt mały rozmiar, możesz zaobserwować efekty uboczne. Typowe przykłady to ciągłe odtwarzanie miniaturek w trakcie poruszania się po kolekcji, migotanie obrazków miniaturek lub nawet zawieszanie się aplikacji. Dobrym wyborem dla rozmiaru pamięci podręcznej jest 512MB lub więcej. Zuważ, że naleciałości 32-bitowych systemów zmuszą cię do ustawienia dużo mniejszego rozmiaru pamięci (p. Sekcja 10.1, „darktable i pamięć”, żeby dowiedzieć się więcej o tych ograniczeniach).
Począwszy od darktable 2.0, zarządzanie kolorem obejmuje również miniaturki, o ile odpowiednia opcja została aktywowana w oknie preferencji (p. Sekcja 8.3, „Stół podświetlany”). Kolory są odwzorowane dokładnie na ekranie, o ile system jest skonfigurowany do podawania prawidłowego profilu monitora do darktable. Więcej szczegółów zawiera Sekcja 3.2.6, „Zarządzanie kolorem”.
|
Jeśli z jakiegoś powodu darktable nie może wygenerować miniaturki pliku, wyświetla czaszkę. Nie panikuj! |
|
Powody tego stanu rzeczy mogą być trzy.
Po pierwsze, oryginalny plik zmienił nazwę lub został fizycznie usunięty z dysku. darktable pamięta wszystkie pliki, które
kiedykolwiek zaimportował, dopóki nie zostaną one usunięte z bazy. Jeśli darktable chce stworzyć miniaturę, ale nie może otworzyć
oryginalnego pliku, wyświetla czaszkę. Radzimy usuwać zdjęcia z bazy (p. Sekcja 2.3.8, „Wybrane zdjęcia”) przed fizycznym usunięciem ich z dysku. Można również uruchomić skrypt purge_non_existing_images.sh z przybornika w celu oczyszczenia bazy.
Kolejna przyczyna to napotkanie pliku z rozpoznawanym przez darktable rozszerzeniem, którego jednak darktable nie wspiera. W takim przypadku program próbuje otworzyć zdjęcie, ale nie daje rady.
Trzecią możliwą przyczyną pojawienia się czaszek jest brak pamięci. Jeśli darktable nie ma wystarczającej ilości pamięci podczas generowania miniaturki, ostrzega wyświetlając czaszkę – może się się to stać, kiedy jest uruchamiany z nieoptymalnymi ustawieniami, szczególnie na 32-bitowych systemach. Więcej informacji na ten temat zawiera Sekcja 10.1, „darktable i pamięć”.
