Historia

Kopiuje historię zaznaczonego zdjęcia. Program zapyta, które operacje skopiować. Jeśli wybrano więcej niż jeden plik, historia jest wzięta z pierwszego zaznaczonego zdjęcia. Podwójne kliknięcie na operacji kopiuje tylko ją i zamyka okno.

Kopiuje całą historię pierwszego zaznaczonego pliku; wszystkie elementy zostaną dołączone. Jeśli wybrano więcej, niż jeden plik, historia będzie wzięta z pierwszego zaznaczonego pliku.

Fizycznie usuwa zapis historii zaznaczonych plików. Uwaga, operacja nie może zostać cofnięta!

Wkleja skopiowaną uprzednio historię na wszystkie zaznaczone zdjęcia. Program zapyta, które zapisy dołączyć. Ten przycisk jest nieaktywny, jeśli nie skopiowano jeszcze historii z innego zdjęcia.

Wkleja wszystkie skopiowane uprzednio zapisy historii na zaznaczone zdjęcia. Ten przycisk jest nieaktywny, jeśli nie skopiowano jeszcze historii z innego zdjęcia.

To ustawienie określa, jak zachowa się historia, wklejana do pliku posiadającego już własną. Tryb „nadpisz” usuwa poprzednią historię, a „dołącz” scali ze sobą obie jej wersje.

Skopiowana historia może mieć wiele zapisów z tego samego modułu albo z tą samą (p. Sekcja 3.3.4, „Historia”) , albo z różnymi nazwami (p. Sekcja 3.2.4, „Wiele instancji”), a wklejanie zachowuje się różnie, w zależności od ustawionego trybu. W trybie dopisywania, moduły zdjęcia źródłowego zostaną scalone z docelowymi w następujący sposób: każdy skopiowany moduł ze zdjęcia źródłowego zamieni w zdjęciu docelowym moduł o takiej nazwie, jeśli taki istnieje. Jeśli takiego modułu nie ma, zostanie stworzona nowa instancja. W obu przypadkach instancja jest umieszczana na górze historii. Operacja „kopiuj wszystko”/„wstaw wszystko” z tym modułem skopiuje tylko odpowiednią ostatnią instancję ze wszystkich modułów z tą samą nazwą, co w obrazie źródłowym.

W trybie nadpisywania zachowanie jest takie samo poza tym, że historia docelowego zdjęcia jest usuwana przed operacją wklejenia. W tym trybie akcja „kopiuj wszystko”/„wklej wszystko” działa inaczej; zrobi one dokładną kopię historii zdjęcia wejściowego na zdjęcie docelowe z wszystkimi instancjami nazw modułów.

Uwaga: jeśli użyjesz trybu „nadpisz” do wklejenia historii do zdjęć, które poprzednio nie były otwarte w ciemni, tj. do zdjęć, dla których nie zastosowano jeszcze ustawień automatycznych, ustawienia te zostaną zastosowane następnym razem. Pozornie może się wydawać więc, że „nadpisz” nie nadpisał istniejącej historii, ale faktycznie to zrobił, ale reszta została dodana później.

Uwaga: tylko tryb „dołącz” pozwala na utrzymanie opcji późniejszej rekonstrukcji historii, podczas gdy tryb „nadpisz” twoje poprzednie edycje zostają nieodwołalnie utracone. Pamiętaj, że ustawienie tego parametru pozostaje aktywne nawet po wyjściu z darktable.

Otwiera okno dialogowe wyboru pliku XMP, umożliwiając załadowanie historii do wklejenia na inne zdjęcia.

Pliki wyeksportowane przez darktable zazwyczaj zawierają pełną historię, jeśli format pliku wspiera osadzone metadane (p. Sekcja 2.3.14, „Eksportuj zaznaczone” dot. tej cechy i jej ograniczeń). Możesz wczytać wyeksportowany obraz jako plik poboczny w ten sam sposób, co plik XMP. Ta cecha pozwala na odtworzenie wszystkich ustawień parametrów w sytuacji, kiedy straciłeś lub nadpisałeś plik XMP. Wszystko, czego potrzebujesz, to plik źródłowy, na ogół raw, oraz plik eksportowany.

Zapisuje pliki poboczne XMP dla wszystkich wybranych obrazów. Nazwa pliku jest tworzona poprzez dołączenie rozszerzenia „.xmp” do nazwy głównego pliku wejściowego.

Domyślnie darktable generuje i aktualizuje pliki poboczne za każdym razem, gdy pracujesz na obrazie lub zmieniasz historię. Możesz deaktywować automatyczne tworzenie plików pobocznych w oknie preferencji (Sekcja 8.9, „Miejsca danych”). Ale odradzamy to.