Eksportuj zaznaczone

Gdzie zapisać zaznaczone zdjęcia. Dostępne są różne backendy, np. plik na dysku, szablon książki LaTeX oraz różne albumy internetowe. W zależności od wybranego magazynu, program zapyta o dodatkowe informacje, takie jak np. nazwy plików czy login i hasło do konta.

Możesz zdefiniować nazwy plików, które darktable utworzy podczas eksportu. Można używać kilku predefiniowanych zmiennych jako symboli zastępczych. Sekcja 10.4, „Podstawienie zmiennych” zawiera pełną listę dostępnych zmiennych.

Wciśnięcie klawisza otwiera okno do wyboru nadrzędnego katalogu do eksportu.

Jeśli opcja jest ustawiona na „twórz unikalną nazwę pliku”, darktable w przypadku konliktu nazw z istniejącymi plikami automatycznie dobierze inną. Alternatywne ustawienie „nadpisz” wymusza na darktable dokładne stosowanie się do szablonu nazwy, zastępując istniejące pliki w przypadku konfliktu. Przed zatwierdzeniem drugiego ustawienia program wyświetli prośbę o potwierdzenie wyboru dla uniknięcia przypadkowej utraty danych. Ustawienie „pomiń” spowoduje zaniechanie eksportu, jeśli docelowy plik o takiej nazwie już istnieje.

darktable może eksportować do różnych formatów plików. W zależności od formatu wyjściowego można definiować dodatkowe parametry. Dla części formatów musisz określić ich głębię bitową i metodę kompresji.

Dla wielu formatów, jakich jak JPEG, możesz określić jakość wyjściową. Wyższa wartość oznacza większy rozmiar plików. Domyślna jakość „95” jest dobrym ustawieniem dla eksportu wysokiej jakości, tj. dla celów archiwalnych bądź do wydruku. Jeśli potrzebujesz dobrego kompromisu między rozmiarem a jakością, np. dla wyświetlania online lub pobierania, możesz rozważyć wartość „90”.

Jeśli format pliku (np. JPEG, JPEG2000, TIFF) wspiera osadzone metadane, darktable spróbuje zapisać historię jako znaczniki XMP wewnątrz pliku wyjściowego. Ta informacja może być później użyta do odtworzenia parametrów i ustawień, z którymi został wyeksportowany plik (p. Sekcja 2.3.9, „Historia”).

Uwaga: z różnych względów próba osadzenia znaczników XMP wewnątrz plików wyjściowych może bez ostrzeżenia zakończyć się niepowodzeniem, jeśli np. przekroczymy niektóre ograniczenia rozmiaru. Dlatego też radzimy nie polegać w swoich strategiach backupu na tej cesze. Dla pełnego backupu upewnij się, że zapisujesz zarówno pliki raw, jak i pliki poboczne XMP.

Jeśli nie chcesz rozprowadzać ze swoimi zdjęciami ich historii zmian (lub innych metadanych), możesz dostoswać konfigurację eksportu tych metadanych.

Wyeksportowane pliki TIFF – zarówno te z czarnobiałych aparatów, jak i te po obróbce – zawierają albo wszystkie kanały RGB (domyślnie), albo tylko jeden kanał intensywności, można wybrać to w menu. Druga opcja tworzy mniejsze pliki, ale niektórym sterownikom drukarek windowsowych nieszczególnie to się podoba.

Rozmiar eksportowanego pliku może być wyrażony w pikselach, rozmiar wydruku w centymetrach, calach, bądź jako współczynnik skalowania.

Jeśli jednostką jest piksel, ustaw maksymalną szerokość i wysokość obrazu wyjściowego w pikselach. W celu eksportu w oryginalnych wymiarach ustaw obie wartości po wykadrowaniu na „0”. Jeśli wpisane wymiary są większe, niż oryginalne, darktable w zależności od poniższych ustawień albo wyeksportuje zdjęcie w oryginalnym rozmiarze, albo je powiększy.

Przy wyborze jednostki na wydruku ustaw maksymalną wysokość i szerokość finalnego wydruku w calach, centymetrach bądź DPI. Odpowiadająca wartość w pikselach będzie wyświetlana bez możliwości edycji.

Jeśli wybierzesz skalowanie, ustaw maksymalną wysokość i szerokość w oparciu o współczynnik skali oryginalnego zdjęcia. Współczynnik 1 wyeksportuje plik w jego pełnym rozmiarze. Współczynnik 2 wyeksportuje obraz w dwukrotnie większej wielkości, o ile ustawiono parametr „zezwól na powiększanie”. Możesz również wprowadzić wartości ułamkowe (np. 1/2) lub dziesiętne (np. 0.3).

Jeśli ustawione na „tak”, darktable wykona powiększenie w przypadku, kiedy maksymalne zdefiniowane szerokość i wysokość przekraczają oryginalne wymiary. Jeśli „nie”, wymiary wyeksportowanego obrazu nie przekroczą oryginalnych (po wykadrowaniu).

Jeśli ustawione na „tak”, darktable wywoła zdjęcie w pełnym wymiarze. Zmiana rozmiaru zostanie wykonana na samym końcu. Jeśli „nie”, obraz zostanie przeskalowany do swojego ostatecznego rozmiaru na samym początku.

Opcja dostępna w formacie TIFF. Jeśli ustawiona na „tak”, darktable stworzy warstwę TIFF dla każdego modułu, korzystającego z maski („wektorowej”, „parametrycznej” lub „rastrowej”). Nazwa każdej maski brana jest z nazwy modułu, a sama maska zawiera czarnobiały obraz, reprezentujący maskę przezroczystości, stworzoną w darktable.

Ta opcja definiuje wyjściowy profil koloru. Wybierz „ustawienia zdjęcia”, jeśli chcesz, żeby pierwszeństwo miały ustawienia w wyjściowym profilu koloru (p. Sekcja 3.4.1.2, „Wyjściowy profil koloru”) konkretnych zdjęć.

Ta opcja pozwala zdefiniować sposób odwzorowania barw, tj. sposób, w jaki darktable przedstawi kolory spoza przestrzeni barwnej. Sekcja 3.2.6.3, „Sposób odwzorowania barw” wyjaśnia dostępne opcje.

Opcja pozwala na wybór stylu, tj. kolekcji zapisów historii, którą darktable dodaje do istniejącej historii w celu wygenerowania pliku wyjściowego. Te elementy historii dodawane są tylko tymczasowo; oryginalna historia nie jest nadpisywana. Możesz skorzystać z tej opcji, jeśli potrzebujesz dodać przetwarzanie lub parametry, które chcesz dodać do zdjęć przed eksportem. Możesz na przykłąd zdefiniować styl, który doda mocniejszy poziom ostrości podczas produkcji plików JPEG do internetu, lub dodać określony poziom korekty ekspozycji do wszystkich plików wejściowych. Więcej informacji o stylach zawiera Sekcja 2.3.10, „Style” i Sekcja 3.3.4, „Historia”.

Kiedy stosujesz styl podczas eksportu, ta opcja określa, czy zapisy tego stylu mają zastąpić oryginalną historię, czy zostać do niej dołączone. Mówiąc technicznie, w trybie dopisywania zapisy historii stworzą oddzielne instancje odpowiednich modułów na górze już istniejących (p. Sekcja 3.2.4, „Wiele instancji”). W efekcie oryginalne zapisy historii pozostaną w pełni działające razem z nowymi zapisami, które zostaną dodane oddzielnie. W ten sposób możesz zastosować ogólne poprawki (np. ekspozycję) do grupy wyeksportowanych zdjęć, przy zachowaniu indywidualnych ustawień każdego z nich.

Naciśnięcie tego przycisku rozpoczyna w tle eksport wszystkich zaznaczonych zdjęć. Belka w dolnej części lewego panelu pokazuje postęp operacji, temu służy też wyświetlane na ekranie małe okienko. Klikając na nie, sprawisz, że zniknie. Możesz przerwać zadanie eksportu, klikając na ikonce , znajdujacej się obok paska postępu.

Ikona po prawej stronie przycisku eksportu otwiera okno do konfiguracji metadanych osadzanych w eksportowanym zdjęciu.

Konfiguracja metadanych zapisywana jest w twoich ulubionych ustawieniach parametrów eksportu.

Lewa część pozwala wybrać grupy metadanych do eksportu. Ustawienie metadane określa metadane identyczne, jak w ich edytorze. W sekcji etykiet możesz zdefiniować eksport prywatnych etykiet, synonimów oraz zdecydować o pominięciu elementów ścieżek etykiet hierarchicznych. Pamiętaj, że etykieta ustawiony jako kategoria nigdy nie jest eksportowana.

Po prawej stronie masz możliwość definicji formuły dla metadanej. Formuła przeliczana jest od lewej strony. Pierwsza kolumna określa wartość do edycji. Druga kolumna jest edytowalna i określa sposób przeliczania metadanej. Pozostawienie formuły pustej powoduje brak eksportowania metadanej (czyli w powyższym przykładzie Exif.GPSInfo.GPSVersionID). Formułę możesz definiować przy wykorzystaniu tych samych zmiennych, co w nazwach plików (p. dokumentacja w „szablon nazwy pliku”). Wciśnij enter, żeby sprawdzić formułę.

Użyj ikonki „-”, żeby usunąć metadaną z listy, a ikonki „+”, żeby dodać nową z predefiniowanej listy:

Kliknij podwójnie lub wciśnij dodaj, żeby dodać metadaną do listy konfiguracyjnej.

Formuły pozwalają na wyciśnięcie maksimum z funkcji znacznikowych. Możesz określić praktycznie wszystkie metadane, których potrzebujesz do klasyfikacji zdjęć etykietami, a dzięki formułom możesz wyeksportować te wartości w znacznikach xmp lub iptc. Eksportowane etykiety mogą różnić się w poszczególnych eksportach w zależności od docelowej lokalizacji zdjęć. Pamiętaj tylko, że kategorie nie są eksportowane. W informacji o obrazie etykiety i kategorie wyświetlane są oddzielnie.

Przykład 1. Etykieta pierwszego poziomu o nazwie miejsca zdefiniowana jest jako kategoria, po której następują cztery poziomy informacji (słów kluczowych), kraju, regionu, miasta i adresu: miejsca|Francja|Nord|Lille|rue Nationale. Do każdej nazwy można się dostać (o ile jest zdefiniowana) jedną z czterech zmiennych: $(CATEGORY0(miejsca)), $(CATEGORY1(miejsca)), $(CATEGORY2(miejsca)) and $(CATEGORY3(miejsca)). W powyższym przykładzie zwracane wartości to odpowiednio Francja, Nord, Lille and rue Nationale. Te słowa kluczowe mogą zostać również zwrócone jako proste etykiety w zmiennej $(TAGS). Ostatni poziom słów kluczowych (liść) - w tym przypadku rue Nationale - wyświetlany jest w informacjach o obrazie.

Przykład 2. Etykieta pierwszego poziomu o nazwie twórca z następującym po niej imieniem i nazwiskiem fotografika, obie zmienne jako kategorie: twórca|imie nazwisko. Formuła copyrights $(YEAR) $(CATEGORY0(twórca)) tworzy tekst praw autorskich. Informacja o obrazie w sekcji "kategorie" wyświetla: twórca: imie nazwisko. Ani twórca, ani imie nazwisko nie pojawią się w informacjach o obrazie na liście etykiet; nie zostaną one również wyeksportowane jako etykiety proste.

Uwaga: etykiety nie są dobrą metodą definiowana swobodnego tekstu, takiego jak tytuł czy opis, który może być różny dla każdego zdjęcia. Do tego lepiej jest użyć edytora metadanych (p. Sekcja 2.3.12, „Edytor metadanych”).