Wielka różnorodność systemów i różnic rynkowych pomiędzy różnymi dostawcami OpenCL i sterowników sprawia, że opracowanie wyczerpującego podręcznika instalacji OpenCL jest niemożliwe. Służymy jedynie przykładem, w tym przypadku dla sterownika NVIDIA w wersji 331.89 na Ubuntu 14.04. Mamy nadzieję, że spełni on rolę wprowadzającą i pomoże w rozwiązaniu potencjalnych problemów w innej konkretnej konfiguracji.
Podstawowy przepływ funkcji OpenCL jest następujący:
darktable -> libOpenCL.so -> libnvidia-opencl.so.1 -> moduł(y) sterownika(ów) jądra -> GPU
darktable ładuje dynamicznie libOpenCL.so
, bibliotekę systemową, która musi być dostępna dla systemowego loadera dynamicznego (ld.so
).
libOpenCL.so
czyta plik informacji producenta (/etc/OpenCL/vendors/nvidia.icd
) w celu znalezienia biblioteki, zawierającej odpowiednią implementację OpenCL dla tej karty.
Odrębna dla każdego producenta implementacja OpenCL dystrybuowana jest jako biblioteka libnvidia-opencl.so.1
(będąca w tym przypadku symbolicznym dowiązaniem do libnvidia-opencl.so.331.89
).
libnvidia-opencl.so.1
potrzebuje komunikować się z dedykowanymi modułami jądra nvidia
i nvidia_uvm
przez pliki urządzeń /dev/nvidia0
, /dev/nvidiactl
oraz /dev/nvidia-uvm
.
Przy starcie systemu należy stworzyć plik urządzenia (/dev/nvidia*). Jeśli nie dzieje się to domyślnie, najłatwiejszym sposobem
na zrobienie tego i upewnienie się, że wszystkie moduły zostały załadowane, jest instalacja pakietu nvidia-modprobe
(który w czasie pisania tego dokumentu dostępny był jedynie na „utopic”, ale działał również dobrze z „trusty” i „Mint 17”). Możesz go pobrać stąd.
Konto użytkownika, który chce korzystać z OpenCL z darktable, musi mieć dostęp odczyt-zapis do plików urządzenia NVIDIA. Na niektórych systemach pliki te mają ustawiony dostęp odczyt-zapis dla wszystkich, co likwiduje problem, ale może być dyskusyjne z punktu widzenia bezpieczeństwa. Inne systemy ograniczają dostęp do grupy użytkowników, na przykład „video”. W takim przypadku konto użytkownika musi być członkiem tej grupy.
Podsumowując, pakiety wymagane w tym konkretnym przypadku to:
nvidia-331 (331.89-0ubuntu1~xedgers14.04.2)
nvidia-331-dev (331.89-0ubuntu1~xedgers14.04.2)
nvidia-331-uvm (331.89-0ubuntu1~xedgers14.04.2)
nvidia-libopencl1-331 (331.89-0ubuntu1~xedgers14.04.2)
nvidia-modprobe (340.24-1)
nvidia-opencl-dev:amd64 (5.5.22-3ubuntu1)
nvidia-opencl-icd-331 (331.89-0ubuntu1~xedgers14.04.2)
nvidia-settings (340.24-0ubuntu1~xedgers14.04.1)
nvidia-settings-304 (340.24-0ubuntu1~xedgers14.04.1)
nvidia-libopencl1-331 (331.89-0ubuntu1~xedgers14.04.2)
nvidia-opencl-dev:amd64 (5.5.22-3ubuntu1)
nvidia-opencl-icd-331 (331.89-0ubuntu1~xedgers14.04.2)
opencl-headers (1.2-2013.10.23-1)
Lista modułów jądra związanych z NVIDIA raportowana przez lsmod
:
nvidia nvidia_uvm
Lista plików specjalnych, skojarzonych z NVIDIA (ls -l /dev/nvidia*
) wygląda podobnie do:
crw-rw-rw- 1 root root 195, 0 Jul 28 21:13 /dev/nvidia0 crw-rw-rw- 1 root root 195, 255 Jul 28 21:13 /dev/nvidiactl crw-rw-rw- 1 root root 250, 0 Jul 28 21:13 /dev/nvidia-uvm
Zwróć uwagę, że numery główne i podrzędne urządzenia (np. 250/0 dla /dev/nvidia-uvm
w tym przykładzie) mogą różnić się w zależności od systemu.